johnenankienaarpraag.reismee.nl

Slot

Oh, wat is het fijn om weer thuis te zijn en wat hebben we heerlijk en lang in ons eigen lekkere bed geslapen! En zo goedkoop. ;-)

En misschien leuk omte weten: we hebben in totaal 2600 km gefietst.

Van Meppel naar Goutum, dag 39

Een laatste dag fietsen, 73 km. Eerst naar zoon Adwin, AnAn en Kun waar we heerlijk Meppels stootgebak aten. Toen even in Steenwijk onder het raam van onze lieve Flower Power Jacqueline gestaan, naar Piet en Corrie in Heerenveen heel gezellig lunchen, en toen naar huis waar we weer heerlijk bij Ria en Johan gingen koffie drinken en eten. Gezellig! We missen onze mamme ontzettend, maar we zijn weer thuis, bij de (schoon)broers en -zussen! En wat een avontuur! Stof om nog jaren ver te praten. Leuk dat iedereen die dat leuk vond ons volgde, en ook bedankt voor alle fijnereakties die we helaas niet persoonlijk konden beantwoorden maar die voor ons wel ontzettend leuk en stimulerend waren. We wensen jullie ook allemaal een hele fijne, liefdevolle zomer toe!! John en Ankie

Van Dieren naar Meppel, dag 38

We hebben vannacht heerlijk geslapen. Ik werd ‘s nachts wakker en dacht dat ik in een grot lag, met nissen: heel knus en warm. Later droomde ik dat John en ik met heel veel bekenden op een prachtig bospad lagen in heel veel bladeren en mos en omsloten door bomen. Ook heerlijk! De mensen waar we sliepen zijn heel spiritueel, gastvrij en open. Ik denk dat die sfeer daar gewoon in huis hangt! Onze gastvrouw & man waren al om 7 uur weg gegaan voor een concert in het bos. Wij mochten zelf gaan ontbijten en afsluiten. Weer om 9 uur op de fiets, want we beginnen de stal al te ruiken. Het was heel miezerig in de ochtend, later werd het steeds beter. Het werd zelfs zonnig. We fietsten veel op een fietspad langs (snel)wegwegen. Niet echt inspirerend. De benen waren in redelijke vorm, maar m’n knie en het zitten op de fiets was vandaagniet optimaal. Op een weg langs bouwland zagen we behoorlijk wat kieviten met jongen; prachtig om te zien hoe ze je willen afleiden van de jongen. In Rouveen en ook Staphorst kwamen we langs al die mooie huizen/boerderijen met een zelfde vorm, en ook allemaal met dezelfde groene luiken, groene deur en een mooie levensboom boven de deur. En nog wat dames in klederdracht. Toch bijzonder om te zien. Om half zes waren we , na 93 km, in Meppel. We slapen en eten weer bij hetzelfde gastgezin van Vrienden op de Fiets als in het begin van de tocht. Morgenochtend gaan we even bij Adwin en Leonie langs. Daarna via Heerenveen weer naar Goutum.

Van Rheinberg naar Dieren, dab 37

Vannacht heerlijk geslapen en lekker fit wakker geworden. Een rustmiddag en -avond heeft me heel goed gedaan. We zaten al om 9 uur op de fiets en hadden er zin in, want vandaag zouden we weer in Nederland komen. De stijfheid van de val was snel uit de benen, maar maar m’n schaambeen en binnenkant dijbeen waren bijzijnder gevoelig met het zitten, vooral steeds met het opstarten. Het heeft daar bij de val een rare klap van het zadel gekregen. Het was eerst nog best fris, maar het was droog en de zon scheen. Heerlijk! Rond het middaguur werd het ook wat warmer. Zaten we gisteren in een troosteloos gebied met hele slechte (fiets)paden, nu was het gebied heel aangenaam, lekker groen weer, de huizen zagen er leuker uit (of kwam dat deels door de zon?) en we fietsten op mooie fietspaden. Het was gewoon heerlijk fietsen. We fietsten langs velden vol verschillende soorten graan en jonge aardappel planten.Oh, wat kreeg ik weer een zin in lekkere nederlands kost! We hebben lekker koffie gedronken in Xanten (leuk stadje) en gelunched in Kalkar. Dat is ook een gezellig stadje met hele mooie oude huizen. We hebben nog gekeken of we het pretpark dat in de gebouwde, maar nooit in gebruik genomen kerncentale konden zien, maar helaas! En toen, even na drie uur waren we weer lekker in Nederland! Heerlijk! Nu nog even naar huis fietsen. En om half zes waren we in Dieren. We hadden 98 km gefietst. We konden heel moeilijk een slaapplaats vinden, maar gelukkig op het laatst toch nog bij Vrienden op de Fiets. Het zand van de kleinzoon uit ons bed geveegd en hopelijk slapen we lekker ;-)

Van Nierst naar Rheinberg, dag 36

Vannacht goed geslapen, maar ik werd erg moe wakker. En dat ging ook niet over. Het lichaam had waarschijnlijk toch even meer rust nodig na het ongeval van gisteren. We zaten al om 9 uur op de fiets. Het was behoorlijk fris en de lucht zag dreigend. Maar het was nog droog. Er zat bij mij weinig energie in en ik was wat misselijk en voelde me wat onzeker op de fiets. Ik was wel wat stijf door de val, maar het viel erg mee. Wel was m’n zitvlak erg gevoelig door een verdikking. We besloten het kalm aan te doen en vandaag niet te ver te fietsen. Na een km of 10 begon het te regenen en onweren. Heel veel regen! En dan ook af en toe weer even droog. We fietsten vooral door een industrieel gebied. Maar dan wel heel grauw en triest. Het meeste zag er heel slecht onderhouden uit. Daarbij kwam dat we de meeste tijd over een heel slecht fiets/stoeppad moesten fietsen en je ook nog moest uitkijken dat je niet allemaal plaswater van een passerende auto over je heel kreeg. En dan nog eens de route: daar klopte werkelijk heel veel niet van! Routes die gewoon door fabrieken gingen (dat gaat dus niet), of je moest langs het water rijden en er waren alleen maar rotsen. Na veel heen en weer gerijen daarbij steeds weer bij stoplichten moeten oversteken vonden we eindelijk de goede weg en onze brug: afgesloten dus! Dat was dus weer een heel gezoek; en in de stromende regen is dat niet echt prettig. Er was onderweg ook weer geen restaurantje of wat dan ook te bekennen, of niet open. We konden dus ook niet lekker even een soepje of zo eten. Uiteindelijk zagen we een gesloten restaurant met een soort overkapping en een bankje. Daat hebben we maar even een broodje gegeten. Helaas ontdekten we wel dat we onze mooie koker met bestek, openers en kruiden in de B&B hadden laten liggen. Jammer! Na 46 km, om ongev. half drie kwamen we in Rheinberg, een stadje met een hotel en omdat we het helemaal zat waren hebben we lekker een kamer genomen. Ik heb heerlijk een dutje gedaan en John haalt nu pizza. Morgen waarschijnlijk meer uitgerust en zeker mooier weer!

Van Wesseling naar Nierst, dag 35

Weer slecht geslapen en veel gedroomd door weer een geplastificeerde molton op ons bed. Maar goed, een maal op, toch wel weer lekker fit. Het zou vandaag gaan regenen, maar we hadden geluk: er is geen drup gevallen! Toen we Wesseling uitfietsten zaten we meteen in een gebied met heel veel industrie. Langs grote wegen, kleine paden er bijna doorheen. Armoedige stukken, met zeer slechte weg, en een stuk met heel veel oude niet meer gebruikte stukken spoorrails. En dat hebben we zo’n 3 uur lang gehad, op een mooi fietspad van zo’n 3 m breed na. Het lijkt misschien vreselijk of saai, maar het is best interessant om dat allemal te zien. De reis gaat voorspoedig en waarschijnlijk komen we a.s. zaterdag al weer thuis. En ik heb wel gedacht dat wij deze reis waarschijnlijk helemaal zonder kleerscheuren zouden afmaken. Maar helaas, een ongeluk zit soms in een klein hoekje of bij ons in een klein hondje. Want op dat mooie brede fietspad langs de Rhein liepen een aantal mensen met hun hond. We letten altijd erg op, maar toen John 2 dames met hun honden en ook nog een tegemoetkomende man met z,n hond wou passeren, ging het (loslopende) hondje van de man ipv mooi aan de kant te blijven zoals hij anders altijd doet, midden op onze kant John tegemoet lopen. John wilde niet over hem heen rijden en stopte plotseling. Ik zat heel dicht achter John en kon zo snel niet meer remmen. Ik ontweek John door naar rechts te rijden en belande in het gras met basalt stenen; onderuit met fiets en al de oeverkant in. Toen ze me weer op de been hadden geholpen was ik misselijk en liep het zweet me langs m’n gezicht. Het was een erg aardige man die de hele tijd, tot het weer ging, bij ons bleef. En maar steeds excuses maken en ook gegevens geven voor het geval er later nog problemen zouden voordoen. M’n rechter been is behoorlijk gebutst, mijn linker knie heel erg gehavend, net als mijn linker elleboog en arm. En het zadel is waarschijnlijk in m’n lies en raar op het zitgedeelte gekomen want daar zit ook een dikke bloeduitstorting. Alles deed eerst behoorlijk zeer, maar dat bekwam weer wat en na een poosje konden we weer verder fietsen. De ketting was van de fiets, maar verder was wonder boven wonder niks kapot. Het stuurtasje zat er ook nog gewoon op de fiets en er was niks uitgevallen. We zijn door Keulen gekomen: gezellige boulevards om over te fietsen, de prachtige Dom met zijn 2 torens gezien.... Om een heel moeilijk stuk te vermijden konden we een alternatieve route nemen. Dat was nog een heel gepuzzel omdat je daarvoor een paar keer over een hele lange, drukke brug moest, een lange fietsbrug en dan moest bekijken hoe je alles kon verbinden in al die drukte. (Het klinkt moeilijk, maar dat was het ook! ;-) Gelukkig was het laatste stuk weer heerlijk rustig en groen. Het is soms een heel gedoe om een slaapplaats te krijgen, omdat die er soms hele stukken gewoon niet zijn. Dat was vandaag ook het geval, maar gelukkig konden we door 10 km verder te fietsen toch in een prachtige B&B terecht. (Bij een engelse dame). We hebben 89 km gefietst! Ik zal morgen wel stijf zijn en vol blauwe plekken, maat slapen doen we vannacht vast erg lekker! En de val heeft bewezen dat mijn nieuwe heup ook wel tegen een stootje kan, want daar viel ik op.

Van Koblenz naar Wesseling, dag 34

Na een zweterige nacht vol met dromen over heel ingewikkelde en zware te volgen spagettie fietspaden werd ik moe wakker. In ons kleine kamertje in Cityhotel hadden we maar voor 2/3 gordijnen die dicht konden, was het lawaaierig vanwege het verkeer en stadsgeluiden en wat het ergste was: we sliepen weer op een soort zeiltje die de matras moet beschermen tegen alle viezigheid van alle slapers, maar waar je enorm van gaat zweten. Maar het weer was goed: zonnig en droog! Om 9.20 uur zaten we al lekker op de fiets en fietsten we heel ongedwongen Koblenz uit en volgden een mooi pad langs de Rhein. Later af en toe ook wat slechter. Eigenlijk was het een hele mooie fietsdag! De rest van de dag veel bewolking maar nog steeds wel over de 20 graden. De ketting schoot er nog even af bij John, maar verder gebeurde er weinig spectaculairs. In Remagen hebben we even een 0% biertje gedronken op onze lieve (schoon)broer Piet. Omdat de fietstocht naar Rome die hij en John in 2015 zouden doen, toen in Remagen is gestrand omdat Piet met heftige prostaatklachten het ziekenhuis in moest. Gelukkig is dat met Piet allemaal goed gekomen! Nog 2 jaar achter elkaar hebben ze weer een poging gedaan om samen naar Rome te fietsen, maar helaas is het het jaar daarop mislukt door een ernstige darm-infectie van John en in 2017 omdat Piet een hartinfarct kreeg. Gelukkig is Piet ook daarvan weer redelijk goed hersteld! Ja, je kunt wel van alles willen, maar het loopt soms heel anders! We kwamen ook langs de grote stad Bonn. Ik had al aardig wat fantasieën gehad over hoe ingewikkeld dat weer zou kunnen worden, maar we fietsten er via mooie Rhein-oever-parken eigenlijk zo maar voorbij. Rond 6 uur zaten we, na 86 km, in Wesseling en hebben gelukkig vrij snel een hotel gevonden. Morgen schijnt het weer weer iets slechter te zijn. En dan moeten we ook langs de enorme stad Köln. Nu lekker slapen en hopelijk sweet dreams!

Van Bingen naar Koblenz, dag 33

Gisteravond deed de wifi het weer eens niet goed. We waren ook kapot van het fietsen en de wind en een paar dagen relatief laat op bed. Daarom lekker vroeg naar bed, en wat heb ik geslapen! Het weer was eerst wat fris, maar al snel weer de hele dag prachtig met zon. Daarom eerst nog even zonnebrandcreme gehaald. We hadden een stevige wind, en weer de hele dag tegen! Maar de tocht liep bijna de hele dag langs de Rhein en over een heel mooi fietspad. Jammer van de wind, maar verder heerlijk fietsen. We hebben ook heel veel mooie kastelen gezien: je gaat daardoor in gedachten even terug naar die barbaarse Middeleeuwen. En leuke stadjes en wijnvelden hebben we gezien. Wijnvelden zo steil, dat Je bijna niet kunt begrijpen dat ze dat nog goed kunnen bewerken. Toevallig zagen we dat ze dat met een tractor en een lier doen. Maar toch, ik drink mijn glaasje wijn nu voortaan met meer respect! Het fietsen ging heel goed; wel wat meer last van tintelende handen, voeten en zitvlak vanwege de wind. 10 km voor Koblenz hebben we een hotel geboekt. Helaas bleek al heel snel dat deze langs de niet heel ver afliggende Moesel lag, maarwel wat te ver om(om) te fietsen. Dus maar geannuleerd ( schade €75). In Koblenz hadden we geluk want in het Cityhotel was net een kamer geannuleerd en daarom was er een plaatsje voor ons! Groot, maar ook gezellige plaats Koblenz: vooral zo in het park langs de Rhein en Moesel. Vandaag 68 km gefietst! Nu lekker slapen!