Van Frankfurt am Main naar Bingen, dag 32
We hebben lekker geslapen en de grote stad uit komen was even moeilijk, maar ging toch goed. Na alle drukte van de stad reden we een kilometer of 15 heerlijk door een (oer) bos. Lekker wakker worden met al die fluitende vogels! Om te voorkomen dat we met de fietsen eerst trappen op en dan sluizen over moesten, moesten we een anders route nemen. Alles ging goed totdat we in het bos door een tunneltje onder de weg door moesten. Deze was met een slot afgesloten. We konden maar 1 kant op en dat bleek na 2 km een hele verkeerde kant te zijn. Wij weer terug. De kant die wij eigenlijk op moesten was een en al snelwegen. We zagen toevallig een wat verborgen een heel smal en stijl pad met aan het eind een hek. Terwijl we overlegden (het was dicht bos en ik werd ondertussen aan alle kanten gesoken) kwam er een man door lopen. Als er een wandelaar doorkon dan konden wij het ook wel proberen. Na het hek zaten we ineens naast de snelweg en zagen we een vaag pad lopen door het gras, dat uitkwam onder een viaduct in aanbouw. Ondertussen kwam er ook een man in pak op een vouwfietsje langs, en die vertelde ons dat we gewoon het vage pad moesten volgen en dat we dan op de weg naar het plaatsje dat we zochten kwamen. En inderdaad, we volgden een vaag spoor gewoon naast snelweg, door bosjes en onder onder viaducten en tunneltjes door en we kwamen op de goede weg! Verder ging de tocht goed, tot Mainz. Wat druk en wat een puinhoop daar! Alles om je heen schijnen ze aan het verbouwen te zijn. De helft van de wegen waar we langs kwamen waren gedeeltelijk afgezet. We moesten kilometers door de stad over hele smalle paden bestemd voor fietsers van beide kanten èn voor voetgangers. Heel vermoeiend! En heel veel stoplichten waar je als fietser heel lang moest wachten. Daarna hebben we eigenlijk door het land gefietst ( weer langs veel volkstuintjes). Leuk! Uiteindelijk belandden we in Bingen, waar je 10 min. voor de spoorovergang moet wachten omdat er 4 treinen na elkaar langskomen. We kwamen in een heel oud, maar zeer schoon hotel terecht. De wifi deed het niet goed. Daarom vroeg op bed en lekker geslapen! 81 km gereden.
Van Obernburg am Main naar Frankfurt am Main, dag 31
Na een wat onrustige nacht vanwege een nogal hard bed, toch fris opgestaan. Het was een prachtige, zonnige ochtend. Na een oud broodje en een kop thee van heet water uit de kraan, omdat er geen waterkoker was, is John de kettingen en banden gaan controleren. Eenmaal op de fiets was het meteen al heerlijk fietsen. Zonnig, niet al te veel (tegen) wind en een heel plezierige omgeving: hele stukken langs de Main, maar dan (meestal) wel op een goed fietspad. Door de landerijen en leuke dorpjes... Af en toe wat mooie klimmetjes... Het enige vervelende was af en toe de vele pluizen in de lucht van een bepaalde boom, zie foto. We hebben er al een paar weken in bepaalde gebieden last van, maar vandaag was het wel heel erg. Er lagen hele sluiers van in de Main. We hebben, zoals zo vaak al, weer een paar wegafsluitingen gehad. Maar vandaag was er een waarvoor we òf de fiets 3 trappen op moesten zeulen en dan over een hele lange voetbrug van open roosters over een heel sluizencomplex, òf een stuk terug fietsen en een weg er omheen vinden. We hebben het laatste maar gedaan. Maar het was nog een hele zoektocht want we zaten op een gegeven moment op een gigantisch bedrijventerrein met boven ons de weg die we moesten hebben. We hebben het weer gefikst, maar we hebben door al dat gedoe van wegafsluiting toch zo’n 8,5 km extra moeten fietsen. John had vandaag ook veel last van zere voeten. Daarom even een extra massage en rustmoment ingevoerd. De fietscreme die ik iedere dag op het zitgedeelte smeer, blijkt ook heel goed te zijn voor de voeten en de handen. Het zorgt voor minder last van wrijving, maar is ook meteen ontsmettend. 2 km na de onze extra pauze ontdekte ik dat ik mijn fietshandschoenen niet aan had. Ik had ze op mijn fietstas neergelegd, en daar lagen ze dus niet meer. Wij weer terug fietsen en gelukkig vonden we ze na een poosje op het fietspad. Wat ons vandaag ook weer opviel is dat er zoveel volkstuintjes zijn. En daar doet men dus van alles mee: groente verbouwen, relexen, speeltuin voor de kinderen, allerlei soorten dieren houden en ook veel rommel opslaan. Wat dat rommel betreft is er wel een verschil met Nederland. Als ze hier een huis aan het verbouwen zijn ligt er werkelijk van alles gewoon maar buiten (ook in de regen dus). Alle bouwmaterialen, kastjes, allerlei gereedschappen... De laate 20 km langs de Main waren heel erg leuk. De stukken land langs de Main worden buiten voor volkstuintjes, ook heel veel gebruikt voor recratie op allerlei manieren en ook voor leuke speeltuinen voor kinderen. Dat maakt het er door rijden heel gezellig. Het rijden ging al met al vandaag dus heel goed en lekker; we hadden ons voorbereid op een dag rijden door een langgerekt stedelijk gebied, maar daar hebben we eigenlijk weinig van gemerkt.Om half zes waren we, na 84 km, in Franfurt am Main. We hebben weer een leuk hotel gevonden. Wat een grote drukke stad zeg! Vooral als je in de spits het hotel moet zoeken. Morgen wordt het 24 graden en weinig wind. Waarschijnlijk dus weer een heerlijke dag!
Van Mergentheim naar Obernburg am Main, dag 30
Vandaag was een heel intensieve dag! Toen we om 9.15 uur op de fiets stapten was het droog en 14 graden. Het was alleen zo heiig dat je de kleine druppeltjes op je gezicht voelde. Het was daardoor ook best koud. De eerste 20 km gingen heel goed: langs een rustige weg en fietspad. De benen voelden goed. In het stadje Tauber Bisschopsheim gingen we koffiedrinken met een lekkere koek. Het koste veel tijd om weer uit het historische stadje op de route te komen en toen ging het fietsen ook niet meer zo goed: zwaar in de benen. Ik zei tegen John dat ik ik niet weer zo’n grote koek wilde omdat dan je suikerspiegel verstoord wordt. Er was ook de hele dag behoorlijke wind, en steeds tegen. Na ongeveer 10 km kwamen we er achter dat we steeds aan het klimmen waren. Je ziet het bijna niet, maar komt gewoon niet goed vooruit! En dat was een traject van 10 tot 15 km! Op het einde was de stijging wel tot 15%! We waren allebei helemaal op! Toen nog stijgend het dorp door en toen 15 km langs een drukke smalle weg, afdalend door het bos. Heel eng, heel vermoeiend! Je hebt het gevoel alsof je langs de snelweg rijdt: daar hoor je niet! Het ging wel snel dat was een voordeell maar ik hoopte steeds maar dat de auto’s en vooral vrachtwagens ons op tijd zouden zien. Daarna kregen we we als verrassing èn de zon erbij èn een heel leuk gebied en stadje Miltenberg. We reden langs de Tauber en later langs de Main en kwamen langs hele leuke “volkstuintjes” en om half zes waren we in Wörth waar we wilden gaan overnachten. Meer dan een uur geprobeerd, maar geen bed te krijgen. Uiteindelijk hebben we 10 km verderop een hotel kunnen boeken. Om kwart voor acht waren we op onze kamer. Moe maar voldaan! 88 km gefietst. Morgen wordt het mooi weer: 19 graden en droog! Nu lekker slapen!
Van Leutershausen naar Bad Mergentheim, dag 29
We gingen al slapen met het idee dat het een hele slechte volgende fietsdag zou worden, maar ach, je hoopt toch altijd hè! Maar toen we de gordijnen open deden wisten we: het wordt inderdaad een hele slechte dag. Het zeikte werkelijk van de regen en het zag er ook uit alsof het nooit meer anders zou worden. En dan een harde wind waar we tegenin moesten. We hebben de verlichting op de fiets aangedaan, want we fietsten ‘s ochtends voornamelijk langs de weg. En je ziet dan ook alleen maar mist en water. Het water ging uiteindelijk toch overal tussen door, en wat droog bleef werd wel nat van het zweet. Want er moest behoorlijk gewerkt worden: er waren behoorlijk wat heuvels te overwinnen. Heel veel waar we goed overheen kwamen, maar ook echt een stuk of 5 zware jongens! Dan lig je boven op de heuvel wel ongeveer met je tong over je stuur! En helemaal als er een groep oude mensen je met twee vingers in de neus op hun ebike je passeert! Maar goed, we hadden ons op de regen, wind en heuvels ingesteld en dan gaat het door de uitdaging ook wel weer. In Rothenburg ob der Tauber hebben we de handschoenen maar eens even uitgewrongen zijn we maar eens even een lekker gebakje gaan eten. Daarna door de stad gefietst; en ohlala! Wat een prachtig stadje is dat! Zoveel oude gebouwen in zo’n prachtige staat! Het is ver weg, maar eigenlijk echt de moeite waard om nog eens naar terug te gaan. Na de koffie begon het langzamerhand wat minder te regenen, en in de middag is het op een paar buitjes nanotabene droog gebleven. We hebben de regenkleding ivm de dreiging van regen en de temperatuur (12 graden) wel de hele weg aan gehouden, maar dat het droog was, was een kado’tje! Door de vele regen zagen we de mooiste water spektakels! Het water stroomde al kolkend door riviertjes, en het stond soms enorm hoog (hetgeen ook heel bijzonder is om te zien). Toen het wat droog was hebben we na behoorlijk wat klimmen lekker boven op de berg gelunched. De hele middag ging het fietsen heel goed; wel nog behoorlijke wind ( en dat maakt de heuvels nog zwaarder). Een aantal wegomleidingen gehad, maar op een paar na konden we ons er toch steeds doorheen wurmen. Het landschap was vandaag meestal weer prachtig! En we zijn ook weer door zoveel mooie, interessante dorpjes gekomen! Als de route nu over een blubberig zand of bospad loopt, zoeken we een alternatief op de GPS. Door al die regen, wind en heuvels was het toch al tegen zevenen voor we in ons appartementje zaten. Bij particulieren. De man stond ons in de regen al op te wachten en zwaaide al van ver. Zo aandoenlijk! En een super appartementje: douche, slaapkamer en keuken met tafel en stoelen. En schoon! Ik moest meteen aan m’n zussen Ria en Henny denken; die zouden het ook super vinden! Op weg naar ons adresje konden we op de valreep nog broodjes kopen bij een bakker. Dus lekker in ons keukentje broodjes gegeten en helemaal niet meer de deur uit! Morgen schijnt het warmer te worden: 18 graden, en alleen in de ochtend kans op neerslag. Super! We gaan het goeie weer tegemoet! We hebben vandaag toch nog 75 km gereden.
Van Weissenburg naar Leutershausen, dag 28
Wel lekker geslapen, maar veel gedraaid omdat de spiralen van het oude bed waar we in sliepen, steeds op een andere plaats op het lichaam prikten. We hadden een hele ouderwetse maar zeer ruime kamer met kitchenette. Erg leuk! Vandaag was weer een ouderwetse pittige dag. Bij het weggaan uit Weissenburg was het droog en redelijk warm. We konden dus lekker in de korte broek en jack aan fietsen. En dat was mooi want we zaten meteen in een zeer heuvelachtig gebied. Lekker klimmen en dalen dus; soms wel meer dan 10%. En daar wordt je wel warm van!We zagen prachtige dingen onderweg: een barrok kasteel, mooie stadspoorten, prachtige oude bruggen.... Helaas kwam om half twaalf dan toch de regen. Als het niet heel koud is, is het soms lastig te bepalen wat je allemaal aan moet onder het regenpak: het pak is of koud /vochtig aan armen en benen, of je begint heel erg te zweten bij teveel kleren aan. Ondanks de vieze miezerregen, zagen we wel dat we door een erg mooi landschap reden. Het was behoorlijk lastig om in al die kleine plaatsjes een droge plaats te vinden om te lunchen, (restaurantje was echt nèrgens te bekennen) maar gelukkig zagen we uiteindelijk een bushaltehokje: een oase in de stromende regen! Na het heuvelachtige gebied kwamen we om een uur of 3 weer in een vlakker gedeelte, en gelukkig werd het een uurtje later ook langzamerhand droog. We hebben vandaag grotendeels door uitgestekt platteland gefietst, een stuk door het bos en een heel lang stuk langs een meer en daarna langs een rivier. Daarbij hadden we de hele dag een strakke wind tegen; dan moet je je verstand af en toe wel even op nul zetten. Om 5 uur zaten we, na 71 intensieve km’ers fietsen, lekker in een modern hotel in Leutershausen. Waarshijnlijk zijn de bedden hier beter, dus dat wordt lekker slapen! De voorspelling voor morgen is heel veel regen, 14 graden en windkracht 4 uit het westen ( waar wij dus naartoe moeten!). Niet een prettig vooruitzicht dus. Maar overmorgen schijnt er al wat minder regen te vallen en de dag erna is het mogelijk droog! Gelukkig hebben we goede regenkleding!
Van Arnsberg naar Weissenburg, dag 27
Na een heerlijke lange nacht vroeg opgestaan en op de fiets. Het was mooi zonnig weer en dat is het de hele dag gebleven. Het fietsen ging heel goed en we fietsten door een heel mooi en afwisselend landschap, met prettige wegen. Eerst reden we nog steeds in een dal, en aan de zijkant door de bebossing, later werd het landschap weer breder en kwamen we meer in de “bewoonde” wereld. Op een gegeven moment stuurde onze GPS ons een boerenpad op; hebben we maar gedaan, want we zagen ook niet zo snel een alternatief. Maar het pad werd steeds minder pad, En het ging ook nog eens zo steil de berg op dat we moesten lopen. Op een gegeven moment liepen we gewoon op het gras. We dachten dat voorbij een bocht op een ander pad zouden komen, dus nog maar even doorgezet. Het werd alleen maar slechter. We zijn maar terug gegaan en hebben een alternatief gezocht. Maar we zijn er wel een uur mee bezig geweest. Later zagen we vanaf ons alternatieve pad dat we ook nog een hele heuvel over hadden moeten lopen. Halverwege de dag hebben even bij een natuurlijke klimrots gelunched. Erg leuk om te zien hoe die jonge mensen daarmee bezig zijn! We hebben vandaag ook eens wat andere lange afstandfietsers geproken. Heel leuk om informatie uit te wisselen. Wat opvalt hier is dat er wel heel veel mensen op Ebikes fietsen: er kwam op een gegeven moment een fietser naast ons fietsen en die bekeek ons eens goed. Hij zei: dat is wel heel bijzonder: zulke fietssen zonder electric! Om half zes waren we in Weissenburg. Gelukkig konden we een hotelletje boeken. We zijn vandaag weer 81 km dichter bij huis gekomen. Vanavond heeft het hier een beetje geregend en geonweerd. De voorspelling voor morgen is niet zo goed.
Van Kelheim naar Arnsberg, dag 26
Na een warme, zweterige nacht waarin al heel wat moeilijke paden zij gefietst, vanochtend eerst maar inkopen gedaan voor het hele weekend, want de bakkers ( en meerdere winkels) zijn al om 11 of 12 uur gesloten voor het hele weekend. En toen fietsen. Ik had gisteravond, en ook vandaag wel wat last van heimwee. Heimwee naar mijn lieve mamme die ik anders op vakantie vaak even belde of skypte. Ze is er helaas (al meer dan een jaar) niet meer. Maar op zulke momenten mis ik haar nog heel erg! Ook al heb ik lieve broers en zussen die het wel aardig overnemen. Piet zei van de week al: wat zou ze trots zijn! We hebben vandaag de eerste 40 km steeds op paden met zand/grind gefietst en dicht langs het water. Samen met heel veel andere (toch wel veel oudere) fietsers. Het begon wel wat saai te worden, maar gelukkig kwamen daarna andere paden en heuvels. We moesten dus weer even aan de bak! Best wel lekker. Naast het water, mooie bruggen, leuke kleine dorpjes, kastelen... ook nog een net gebeurd ongeluk gezien, met trauma helikopter, ambulances en brandweerwagens. Ja, een ongeluk zit in een klein hoekje; goed opletten dus! We hadden onderweg al ong. 5 mogelijke slaap adressen gebeld in komende dorpjes, maar alles was vol. We gingen dus maar gewoon fietsen en zien of we onderweg een slaapplaats zagen. En na 71 km kwamen we in Arnsberg, mét hotel én plaats!! Wij blij! Het was al heerlijk warm vandaag, zodat we in het korte tenue konden fietsen. Maar morgen wordt het nog warmer: 25 graden. Weer goed smeren dus.
Van Praag met trein naar Regensburg en dan naat Kelheim, dag 25
We zijn uiteindelijk 3 dagen in Praag gebleven. Even lekker bijkomen. Helaas regende het de eerste 2 dagen pijpestelen; Praag is een prachtige stad, maar met al die regen is het in geen een stad erg leuk. De derde dag was het nog steeds koud, maar in ieder geval droog, en hebben we ons goed vermaakt. We hadden nu ook even tijd om bv de wasjes te doen e.d. Praag is net als alle andere mooie steden overgenomen door de toeristen: met hier vooral italianen en chinesen. Omdat we op tijd voor het feest van Nanny en Georg terug willen zijn, en van het stuk Praag naar Regensburg alleen de route hebben en geen beschrijving, (we weten dus ook niet wat we kunnen verwachten),hebben we besloten dat stuk met de trein af te leggen. Van te voren hebben we de tickets geregeld en bekeken waar we precies naartoe moesten en daarom verliep het hele treinverhaal heel goed. Maar toch wel spannend, want het wordt allemaal wat anders aangegeven bij ons, nauwe deuren om er in te komen, veel mensen en pas laat weet je op welk perron de trein komt. Maar we hebben het gehaald. In Regensburg een tourtje door de stad gemaakt: een prachtig en vooral heel gezellige stad! Maar onze benen wilden fietsen en dat hebben we nog even gedaan. Bijna 40 km hebben we afgelegd over voornamelijk zand met fijn grind pad, en veel langs de Donau. Prachtge omgeving, heerlijk fietsen. Het weer was ook helemaal omgeslagen: heerlijk warm. Morgen wordt het ook weer prachtig weer! Smeren dus!