Na een zweterige nacht vol met dromen over heel ingewikkelde en zware te volgen spagettie fietspaden werd ik moe wakker. In ons kleine kamertje in Cityhotel hadden we maar voor 2/3 gordijnen die dicht konden, was het lawaaierig vanwege het verkeer en stadsgeluiden en wat het ergste was: we sliepen weer op een soort zeiltje die de matras moet beschermen tegen alle viezigheid van alle slapers, maar waar je enorm van gaat zweten. Maar het weer was goed: zonnig en droog! Om 9.20 uur zaten we al lekker op de fiets en fietsten we heel ongedwongen Koblenz uit en volgden een mooi pad langs de Rhein. Later af en toe ook wat slechter. Eigenlijk was het een hele mooie fietsdag! De rest van de dag veel bewolking maar nog steeds wel over de 20 graden. De ketting schoot er nog even af bij John, maar verder gebeurde er weinig spectaculairs. In Remagen hebben we even een 0% biertje gedronken op onze lieve (schoon)broer Piet. Omdat de fietstocht naar Rome die hij en John in 2015 zouden doen, toen in Remagen is gestrand omdat Piet met heftige prostaatklachten het ziekenhuis in moest. Gelukkig is dat met Piet allemaal goed gekomen! Nog 2 jaar achter elkaar hebben ze weer een poging gedaan om samen naar Rome te fietsen, maar helaas is het het jaar daarop mislukt door een ernstige darm-infectie van John en in 2017 omdat Piet een hartinfarct kreeg. Gelukkig is Piet ook daarvan weer redelijk goed hersteld! Ja, je kunt wel van alles willen, maar het loopt soms heel anders! We kwamen ook langs de grote stad Bonn. Ik had al aardig wat fantasieën gehad over hoe ingewikkeld dat weer zou kunnen worden, maar we fietsten er via mooie Rhein-oever-parken eigenlijk zo maar voorbij. Rond 6 uur zaten we, na 86 km, in Wesseling en hebben gelukkig vrij snel een hotel gevonden. Morgen schijnt het weer weer iets slechter te zijn. En dan moeten we ook langs de enorme stad Köln. Nu lekker slapen en hopelijk sweet dreams!